Category
Bugün yirmi dört kasım. Queen’in şarkılarından sevdiğim bir play list oluşturdum. Sabah erken saatlerde denizin üstünde ortaya çıkan büyük gökkuşağı o’na selam duruyordu sanki. Evet, bugün müziğin gelmiş geçmiş en güçlü vokali Freddie Mercury’nin ölüm yıl dönümü. Ne zamandır buraya girip bir şeyler yazma fırsatı bulamıyordum. Freddie’nin hikayesinin anlatıldığı Bohemian…
Continue reading
Ön yargı sevgili dostlarım! Bir insanın başına gelebilecek en kötü şey. Evet ön yargı. Benim de Lizbon’a Gece Treni’ni ilk gördüğüm zaman ona yaklaşmamı engelleyen şey belki de gereksiz bir ön yargıydı. Ancak kendimce haklı nedenlerim var elbette. Siz de bana hak vereceksiniz. Kitaplar üzerine yazılan reklamlardan nefret ediyorum, dünyada…
Continue reading
Yine bilgisayar başındayım, sanırım beşinci saati geride bırakıyorum. Konu pişmanlık olunca yazmak istediğim çokça şey var haliyle. Tabii ki başlayamıyorum. Konudan sapmadan kısaca filmden bahsetmek istiyorum ama yapabilecek miyim emin değilim. Cafe Society, Woody Allen’ın Roma’ya Sevgilerle’sinin ardından dördüncü filmi. Avrupa’dan ayrıldıktan sonra aynı üretkenliğini sürdürüyor. Bu yaşında hala inanılmaz…
Continue reading
Ve işte karşımda okuyamadığım bir kitap daha. Okuyamadığım derken, okumaya kıyamadığım, bitirmekten çekindiğim. Ortalarında dönüp durduğum, tekrar başladığım. O kadar rahatsız edici bir boyuta geldi ki artık buna bir son vermem ve yazarak kendimi özgür kılmam gerekiyor. Bu kitap Mario Levi’nin yazmış olduğu 3 öyküden -ya da novella mı desek…
Continue reading
Doksanlarda çocukluğunu geçiren jenerasyonun en sevdiği filmlerin başında daima Geleceğe Dönüş Serisi gelir. O dönemin çocukları için zaman yolculuğu fikri sınırsız bir hayal dünyası demekti. Aslına bakılırsa sadece çocuklar değil büyükler için de aynı şey geçerliydi. Geleceğe Dönüş bu yönüyle ve birbiriyle kesişen sahneleriyle de sinema dünyasında ayrı bir yer…
Continue reading
